ჯებირი

ამ ბოლო დროს გამოქვეყნებულ პროზაულ
ნაწარმოებებს შორის მკითხველის განსაკუთრებული ყურადღება დაიმსახურა ახალგაზრდა
ბელეტრისტის ოთარ ჩხეიძის „ჯებირმა“. ამ
მოთხრობის წარმატება აიხსნება იმით, რომ ავტორმა დასვა მწვავე სოციალური პრობლემა,
რომელიც დიდად აღელვებს ჩვენს სოფელს და
ამ პრობლემის გადაწყვეტას ისე მიუდგა, როგორც ეს შეეფერება ნამდვილ მხატვარს და არამარტო როგორც მოაზროვნე პუბლიცისტს. ავტორი თავისი ცხოვრების უდიდეს ნაწილს სოფლად ატარებს, ამიტომ ის მას კარგად იცნობს.

გერონტი ქიქოძე
(1954)

და მაინც, რატომ შეეძლო ოთარ ჩხეიძეს ეთქვა სიმართლე მაშინ (1953 წლიდან მოყოლებული) და დღეს ამ სიმართლის თქმა ახალგაზრდა
კაცს უჭირს? დღეს ხომ უფრო შეიძლება ბევრი
რამის თქმა?

კობა იმედაშვილი
(1988)