ზვიგენები

ზღვა გარშემოუწერელია, უძირო, როგორც ვარსკვლავებიანი ცა, როგორც ადამიანის გული.
მთელი პლანეტის ზღვებში დავცურავ. მაქვს რამდენიმე წიგნი, რამდენიმე გაცვეთილი ბლოკნოტი და სანავიგაციო ჩანაწერები, სხვა არაფერი. მაგრამ არასოდეს ვარ მარტო ან მიტოვებული, მხოლოდ ლანდშაფტი მჭირდება, მხოლოდ ფიქრი ოკეანეზე, მიწაზე, ცაზე, რათა სულების უსაზღვრო სიახლოვე ვიგრძნო. ისინი უფრო ახლოს არიან, ვიდრე ნებისმიერი მეგობარი თუ ნათესავი, უფრო თბილი, ვიდრე ნებისმიერი სატრფო. ეს არ არის გრძნობა, სიზმარი, ექსტაზი, არამედ ინფორმირებულობის საკვირველი მდგომარეობა, დიდი სიცხადე და სიმშვიდე, უსასრულო სიფხიზლე.
რასაც რეალურად ვაფასებ, ესაა ჩემი ინდივიდუალური თავისუფლება, დამოუკიდებლობა და აზროვნების მანერა; ჩემეული განცდა მუსიკის, ოკეანის, ვარსკვლავებისა და იმ სულიერი ძალების, ერთიანად რომ განწონის და საყრდენად უდგას სამყაროს.