პეიზაჟები არარსებული ფიგურებით

შეკითხვამ გამაოცა, რადგან უეცრად გაისმა ადამიანისგან, რომელსაც პირველად ვხედავდი: „თქვენ რისი იმედი გაქვთ?“
..ტკივილს თუ სიხარულს, რასაც განვიცდით ცხოვრებაში თუ ერთ მოკლე წამში, არაფერი აქვს საერთო მეცნიერების საზომებთან, მილიონობით თუ მილიარდობით წელთან ან კილომეტრთან. ეს განცდა, რომ რომელიღაც მხრიდან რიცხობრიობას ვუსხლტებით, ან რომ ჩვენი რომელიღაც ნაწილი არ ემორჩილება მას, – აი, რა შეიძლება იყოს იმედის მონახაზი.
უმაღლესი იმედი ის იქნება, რომ მთელი ცა, მართლაც, ერთ მზერად იქცეს.