„ქალთა ბედნიერება” პარიზის უდიდესი სავაჭრო გალერეაა – ზოლასდროინდელი საფრანგეთის საოცრება, რომელიც წვრილი მოვაჭრეების ძვლებზე წარმოიშვა; სადაც ყველაფერს კონკურენციის ძალა მართავს და უფლებას ანიჭებს ძლიერებს, შთანთქან სუსტები. პარიზის ამ „მონსტრის” შემქმნელი, „ქალთმცოდნეობის სპეციალისტი” ოქტავ მურე წარმატებას უმადლის საკუთარ ფილოსოფიას – ქალები ყოველთვის ცდუნების მსხვერპლნი ხდებიან, რადგან გიჟურ მოდას აყოლილნი, ოჯახის ბიუჯეტს ანადგურებენ. მისი მაღაზიისთვის ქალი დედოფალია, რომელსაც ელაქუცებიან, ყურადღებას არ აკლებენ და მის სისუსტეს ბოროტად იყენებენ; იმ შეყვარებული დედოფალივითაა, რომელსაც ქვეშევრდომები ყიდიან და, რომელიც თითოეული კაპრიზის საფასურს საკუთარი სისხლის წვეთებით იხდის. მურე ქალს ტაძარს უგებდა, ნოქრებს აიძულებდა, გუნდრუკი ეკმიათ მისთვის, ახალი კულტის რიტუალს ქმნიდა, ახალ-ახალ საცდურებს იგონებდა, მაგრამ, როცა საფულეს დაუცარიელებდა და ნერვებს აუშლიდა, სწორედ მაშინ დასცინოდა. ყველა ქალი ჩემი საკუთრება, ჩემი ნივთიაო, ფიქრობდა, თუმცა „ქალთა მესაკუთრე” ერთ დღეს თავად იგრძნობს თავს სხვის საკუთრებად!
აღწერა
