წიგნში მოთხრობილია დოსტოევსკის მეორე ქორწინების პერიოდზე, როდესაც მან შექმნა თავისი უდიდესი რომანები, და რომელსაც იხსენებს თავად მისი მეუღლე, ანა დოსტოევსკაია. ეს არის ახალგზრდა, მამაცი გოგონას მიერ უბრალოდ, პირდაპირ და გულწრფელად გადმოცემული ისტორია, რომელიც დოსტოევსკის ნამდვილ ინტიმურ პორტრეტს გვიხატავს.

”ჩემი მოგონებების წიგნად დაწერა ადრე არასდროს მიფიქრია. მით უმეტეს, რომ საკუთარ თავში ლიტერატურული ნიჭის სრულ არარსებობასაც ცხადად აღვიქვამდი; მთელი სიცოცხლის განმავლობაში იმდენად დიდი მონდომებით ვიყავი დაკავებული ჩემი ძვირფასი მეუღლის თხზულებათა გამოქვეყნებით, რომ მის ხსოვნასთან დაკავშირებული სხვა საქმეების მოგვარებაზეც კი ძლივსღა მყოფნიდა დრო.

ჩემი მოგონებების წიგნად დაწერის მთავარ მიზანს წრფელი და გულითადი სურვილი – მკითხველისთვის მთელი თავისი ღირსებებითა და ნაკლოვანებებიით, ისეთი ფ.მ. დოსტოევსკის ჩვენება წარმოადგენდა, როგორიც ის თავის ოჯახურ და პირად ცხოვრებაში იყო.”