მერიდიანი

“ირინკას დღიური” წარმოადგენს თხუთმეტი წლის მოზარდის სულიერი სამყაროს ამსახველ დოკუმენტს, სადაც 1989-1990 წლების პირადი განცდები და ყოველდღიური ცხოვრების წვრილმანები ჰქმნიან ეპოქის სურათს. მოზარდი გოგონა ირინკა გამოგონილ მეგობარს, სახელად პაკოს, წერილების საშუალებით უზიარებს თავის ფიქრებს და ემოციებს. ის განსაკუთრებული სიფაქიზით აღწერს პირველი სიყვარულის განცდას, მეგობრობის ფასს და ოჯახური ურთიერთობების სირთულეებს. ირინკა ასევე აანალიზებს საკუთარ გრძნობებს და ურთიერთობებს, წერილებში განსაკუთრებული სიზუსტით აღწერს ყოველდღიურ მომენტებს – სკოლიდან სახლში დაბრუნებას, მეგობრებთან შეხვედრებს, ოჯახურ საუბრებს, რაც მის ჩანაწერებს განსაკუთრებულ სიცოცხლისუნარიანობას სძენს. დღიურში აღწერილი პირადი განცდები – მონატრება, სიყვარული, იმედგაცრუება, სიხარული – წარმოადგენს იმ ემოციურ ფონს, რომელზეც იხატება მოზარდის ფსიქოლოგიური პორტრეტი. საკუთარი გრძნობების ანალიზი და რეფლექსია – მოვლენების გააზრება, ჰქმნის მოზაიკას, სადაც ყოველი წვრილმანი დეტალი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს მთლიანი სურათის შექმნაში. ეს დღიური წარმოადგენს არა მხოლოდ მოზარდის პირად ჩანაწერებს, არამედ ტექსტს, რომელიც ასახავს ახალგაზრდა ადამიანის სულიერ ზრდას, მის ურთიერთობას გარე სამყაროსთან და საკუთარ თავთან. წიგნში კარგად ჩანს, თუ როგორ აისახება საზოგადოებრივი ცვლილებები ადამიანთა ყოველდღიურ ცხოვრებაში. ირინკას მგრძნობიარე დამოკიდებულება სოციალური პრობლემებისადმი, მისი ინტერესი თანამოქალაქეების ბედის მიმართ და თანაგრძნობის უნარი წარმოაჩენს მას, როგორც მოაზროვნე ახალგაზრდას, რომელიც აცნობიერებს საკუთარ პასუხისმგებლობას საზოგადოების წინაშე. ეს არის წიგნი, რომელიც გვაჩვენებს, როგორ ყალიბდება პიროვნების სოციალური ცნობიერება მოზარდობის ასაკში.