“ოსკარ უაილდი იმ მწერალთა და მოაზროვნეთა რიგს ეკუთვნის, რომელთა შემოქმედებაში პირველ ადგილზე ზნეობის პრობლემა დგას. მას ეჩვენებოდა, რომ ადამიანი არასწორად ცხოვრობს; და რომ აუცილებელია მისი გამოღვიძება და გზაზე დაყენება. ამავე დროს სჯეროდა, რომ ამაში არაფერია შეუძლებელი, მიუღწეველი. პირიქით, დამდგარია კიდეც ისტორიული ჟამი ადამიანის ასაღორძინებლად, კაცობრიობის `ახალი ცხოვრების~ დასაწყებად.”