“ბაბუაწვერას ღვინო” ეს სიტყვები ენაზე ზაფხულის გემოს ტოვებდა,თავად ღვინო კი შეყოვნებული და მოხუფული ზაფხული გახლდათ.1928 წ-ს ზაფხული დაგლას სპოლდინგისთვის სიცოცხლის მშვენიერებისა და წარმოავლობის შეცნობის ხანად იქცა.პატარა ქალაქის ცხოვრება,მისი კეთილი თუ უცნაური ბინადრები საინტერესო წარსულით-ბიჭისათვის ბავშვური განცდებისა და ემოციების წყაროა,რომელიც,შესაძლოა,დიდობაში აღარ განმეორდეს.დაგლასმა უკვე იცის,რომ სიცოცხლე მარადიული არ არის,რომ ერთ მშვენიერ დღესაც ბაბუა ვეღარ დააყენებს ბაბუაწვერას ღვინოს.